Doornik – Olse 30-30

Collectieve topprestatie !

Beter een verre vriend dan een goede buur moet men in de “vurige stede” gedacht hebben. De Waalse connectie bestaat dus echt want Beyne ging met de 2 degradatiepunten aan de haal in Visé!? Meteen al druk op de Olse – ketel nog voor aanvang van deze uitwedstrijd.Volgend weekend is er namelijk een Beyne-Olse!

Ondanks de indrukwekkende omkadering, sfeer en dito supportersclan in Doornik, was het toch Olse die de eerste treffer liet optekenen via Kristof Van Wesemael. De volgende vijf minuten was het dan weer de thuisploeg die zijn stempel op het gebeuren plaatste. Heel vlotjes ging het naar 3-1 via Chantry en Fatoux(8). Maar dan had coach Bertels genoeg gezien en werden de pionnetjes gezet. De verdediging stond plots als een huis en een sublieme Jasper Mendez bedankte hiervoor met sublieme reddingen. Hij zou blijven uitpakken met geweldige stops, en net zoals vorige week op Eynatten, toen Rens de reddingen opstapelde, mogen we gerust stellen dat we over twee uitstekende en jonge goalies beschikken.

Bij de thuisploeg was het plots puffen en zweten, en werd Jens Lievens serieus op de proef gesteld. Olse nam de wedstrijd in handen en de verbaasde Olse-aanhang zag hoe wij stilaan maar zeker verder wegliepen op het scorebord. Op het kwartier stonden we met 5-8 niet eens onverdiend aan de leiding via Stijn Sterck, Jos Riské en Kristof Van Wesemael (9). Doornik prikte nog wel regelmatig tegen maar het was stilaan de wanhoop nabij wanneer Jasper de ene na de andere redding, uit zijn tengere lichaam schudde. Hij kreeg bij de bezoekende aanhang, telkens weer de handen op elkaar na al dat fraais. Aanvallend was het al niet veel minder, en had men die enkele open doelkansen nog kunnen verzilveren had het er zelfs nog zorgwekkender uitgezien voor de thuisploeg. De thuisgoalie kreeg maar geen vat op de lawine van doelschoten en werd zelfs naar de kant gehaald voor zijn vervanger. Op de valreep kon Doornik nog wel milderen, maar Olse ging naar de kleedkamer met het beste gevoel, 11-16!

Iedereen bij Olse hoopte op een verlengstuk van de eerste helft uiteraard, maar bij de hervatting werd Kristof meteen bedacht met een persoonlijke bewaker, wat het scorend vermogen wat temperde. Met een 4-0 tussensprint, ging de thuisploeg zich terug in de wedstrijd spelen bij een 15-17 stand na amper na 4’, Jos kon het enthousiasme nog wel even milderen met zijn derde treffer van de avond maar geleidelijk speelde Doornik zich terug naar die aansluitingstreffer, en die kwam er ook na 7’ met een doelpunt van Ruben Mathijs, 17-18. Olse veerde echter terug recht, en desondanks een bijkomende mandekking, deze keer voor Riské, liepen de “Eduardjes” toch terug uit op het wedstrijdblad. Een tegenaanval gelanceerd via Jasper kwam bij Johannes Verhoeven terecht en de “trein” kwam stilaan weer in beweging. Doornik verzette hemel en aarde, maar weer via Kristof konden we terug naar 19-22 uitlopen, en met een man meer, want een tijdstraf voor Rose op diezelfde Kristof, schonk ons nog een overtalsituatie als extra. Doornik kon echter nog milderen, maar 9’ later stond er toch terug een onverhoopte 23-28 op het scorebord. Er waren nog maar(?) 8 minuten te gaan. Het werd een bloedstollend einde, onder luide aanmoedigingen van beide supporterclans, met dank voor onze grote trom, toch stilaan maar zeker kroop de thuisploeg terug dichter. Met géén 2 minuten te gaan, kreeg Rose echter zijn derde tijdstraf en weg dubbele mandekking, en alle ogen waren plots weer gericht op onze prijsschutter Kristof. Hij deed wat we hoopten en knalde zijn negende van de avond voorbij Lievens, met zicht op de overwinning. Er was echter nog een zekere Fatoux , ook toevallig hun prijsschutter, die zorgde voor de gelijkmaker, 30” voor affluiten. Een ultieme time-out van Lars bracht geen soelaas want een te overhaastig uitspelen belette ons de twee punten mee naar Merksem te brengen. Goed en wel had men voor deze uitslag op voorhand willen voor tekenen, maar achteraf bekeken hadden we graag de volle buit gehad. De sfeer tijdens de terugreis was er allerminst door verbrod. Op naar Beyne nu, en voor de volle pot graag. Iedere supporter is welkom en terecht want wat dit Olse in dit tweeluik bracht mocht gezien worden. Tot zondag dan?

Jos Bertels.